"O café das tres que trae a profe e os doces dos rapaces son xa unha tradición na sobremesa dos luns no IES. Algún pregunta: "É certo que tomades café nas reunións do Club? E aínda me podo apuntar?" Un día pretendín cancelar a reunión da seguinte semana porque moitos dos rapaces ían de excursión; case cae o ceo. Unha rapaza exclamaba: "Se ísto é o mellor da semana!"
Algún compañeiro dime: "Total, os que len, xa len!" Si, é certo, pero ísto é bo para eles: síntense importantes, incluso envexados por algún compañeiro. Tamén vexo como uns chaman polos outros e hai días que aparece unha cara nova: "É amiga miña, vén ver que facemos." "Vale, pois que quede!"
Nunca pensara que Cien años de soledad ía levantar tantas paixóns. Un alumno xa leu catro libros de García Márquez; varios din que é o mellor que leron nunca. Resulta inexpresable o ambiente que Macondo creou na biblioteca...
Que máis dá! O caso é que formar parte dun club de lectura é unha experiencia indescríptible e nós sentímonos orgullosos del. Un dos nosos membros inventou un sáudo e despedida que empregamos moito: "UN LIBRAZO!!!"
1 comentario:
Esto é o que ocorre no I.E.S. Cidade de Antioquía de Xinzo de Limia. Grazas por publicalo.
Publicar un comentario